Oorspronkelijk gepubliceerd door Reos Partners.
Hoe collectieve intelligentie te maximaliseren om urgente problemen effectiever op te lossen
Democratie is bedoeld als de macht van het volk, voor het volk en door het volk. Helaas hebben, zoals Yale professor Hélène Landemore ons eraan herinnert in Democratic Reason – Politics, Collective Intelligence, and the Rule of the many, in de loop der tijd maar weinig politici, denkers en zelfs burgers veel vertrouwen gehad in het vermogen van het electoraat om collectief intelligent te zijn. Winston Churchill zei ooit de beroemde uitspraak: “Het beste argument tegen democratie is een gesprek van 5 minuten met de gemiddelde kiezer”. Is deze opmerking niet van toepassing op de meesten van ons vandaag de dag?
Toch hebben de afgelopen jaren weloverwogen experimenten met nieuwe vormen van publieke samenwerking over de hele wereld bewezen dat een dergelijke scepsis wel eens overdreven zou kunnen zijn. Nationale themafora, festivals over democratie, consensusconferenties, participatieve budgettering en ongebruikelijke benaderingen zoals het Forum Theater bouwen aan een vruchtbaardere relatie tussen burgers en overheden. Bijvoorbeeld in India, waar de jan sunwai openbare hoorzittingen worden gehouden, regelen ambtenaren en mensen die getroffen zijn door een bepaalde actie of beslissing van de overheid juridische geschillen voor een publiek dat lacht, applaudisseert of boert. In Grenoble en Charleroi in Frankrijk worden daklozen via Parlons-en uitgenodigd om hun problemen met hun medeburgers te bespreken. In Chili biedt de Consensus Tafel de inheemse bevolking een unieke kans om met overheidsfunctionarissen te praten.
Van democratische “supplementen” naar een gezond “dieet”
Dergelijke initiatieven zijn welkome aanvullingen op het dieet van een slecht gevoed politiek lichaam. Het goede nieuws is dat ze, door mensen samen te brengen, burgereducatie, betrokkenheid en publieke conversatie versterken. Maar ook al worden deze inspanningen steeds belangrijker, ze blijven relatief marginaal. Het gesprek is te vaak onevenwichtig en slecht geïnformeerd en de daaruit voortvloeiende beslissingen blijven (of worden op zijn minst als zodanig ervaren) suboptimaal. Dergelijke initiatieven zijn ook ontoereikend in het licht van de groeiende uitdagingen en mogelijkheden: Demagogen floreren terwijl mensen gefrustreerder raken; nieuwe digitale tools versterken de verwachting van burgers om meer te zeggen te hebben, maar ontketenen ook desinformatie; en nieuwe sociale bewegingen en innovatieve experimenten blijven groeien in aantal en impact.
Lees het volledige artikel of download
Auteur: Stephen Boucher
