Politieke Creativiteit

Wat is politieke creativiteit, waarom is het belangrijk, hoe werkt het en hoe kunnen we het stimuleren?

16 Dec 2024

Politieke creativiteit is een vermogen dat groepen of individuen hebben om oplossingen te bedenken voor publieke problemen die zowel nuttig als origineel zijn. Dit zegt eigenlijk alles, maar het is de moeite waard om elk van deze elementen nader te onderzoeken.

We streven, vooral wanneer we het hebben over complexe publieke problemen, naar daadwerkelijke oplossingen, niet alleen ideeën. Het vermogen om oplossingen te ontwikkelen is de eerste stap. Uiteindelijk is wat we nastreven de implementatie van die oplossingen. Zodra onze ideeën werkelijkheid worden, worden ze innovaties. Deze innovaties kunnen verschillende vormen aannemen. We hebben sociale innovaties nodig, dat wil zeggen innovaties die sociale relaties veranderen en die afhankelijk zijn van de betrokkenheid van individuen op de grond. We hebben ook beleidsinnovaties nodig, dat wil zeggen nieuwe beleidsmaatregelen die huidige kwesties aanpakken. Om deze te bevorderen, willen we ook governance-innovaties, dat wil zeggen nieuwe en democratische manieren om voorkeuren te verzamelen en beslissingen te nemen, en specifieker, democratische innovaties, dat wil zeggen governance-innovaties die democratischere vormen van besluitvorming bevorderen.

Creativiteit, als het vermogen om problemen op te lossen, is een vorm van intelligentie. We vertonen allemaal verschillende vormen van creativiteit, net zoals we verschillende vormen van intelligentie hebben.

Hoewel Collectieve Intelligentie de capaciteit is van groepen om individuen te overtreffen in probleemoplossing, innovatie, voorspelling, creativiteit en andere cognitieve taken, is collectieve creativiteit het vermogen van groepen om zowel meer nieuwe als meer impactvolle oplossingen te bedenken dan de leden van de groep die de groep vormen.

Collectieve creativiteit is dus een type, een subset van collectieve intelligentie. Specifiek gezien is wat we bij Dreamocracy nastreven collectieve politieke creativiteit. Net zoals er collectieve politieke intelligentie bestaat, die Prof. Eva Sørensen definieert als “een realistisch en diep begrip van wat de meningsverschillen zijn, wat het zou vereisen om beslissingen te nemen die verschillende standpunten tevreden stellen, en wat de kosten zouden zijn van beslissingen die verliezers opleveren”, zien wij collectieve politieke creativiteit als het vermogen van groepen om nieuwe en nuttige oplossingen te bedenken voor publieke uitdagingen.

Also worth reading:

Creativiteit en politiek: tegenstelling of perfecte match?

Wanneer teamleden presenteren wat Dreamocracy doet, reageren mensen vaak met de opmerking: “Nou, politieke creativiteit, dat is nogal een oxymoron.” Is creativiteit in de politiek een ambitie of een realiteit? In feite, zoals gedocumenteerd, is er veel creativiteit in de politiek die onopgemerkt blijft, waarschijnlijk omdat het moeilijk is voor de media om het vast te leggen.

Hoe herkennen we creativiteit in het publieke beleidsdomein wanneer we het tegenkomen? Wat kwalificeert als een “creatief” publiek beleid, beleidsmaker of oplossing? Om onze collectieve creativiteit te bevorderen, moeten we het beter begrijpen.

Uit onze ervaring zou een innovatie in de publieke sector (beleid, governance of andere) aan al de volgende criteria moeten voldoen, anders zullen mensen en de geschiedenis het niet als creatief herinneren. Naast origineel en nuttig moet het ook:

Efficiënt zijn. Als het nieuw en impactvol is, maar duurder (financieel en anderszins) dan eerdere benaderingen, wordt het misschien niet als creatief gezien. Op tijd zijn. Te laat zijn is nutteloos. Een creatief politiek systeem pakt problemen aan met betere en efficiëntere oplossingen op het juiste moment. Wendbaar en volhardend zijn, omdat sommige nieuwe oplossingen misschien te vroeg zijn gekomen en in de loop van de tijd moeten worden aangepast aan nieuwe omstandigheden. Transversaal zijn, dat wil zeggen, het zou collaterale schade moeten minimaliseren en collaterale voordelen moeten maximaliseren, in tegenstelling tot lineair denken dat één probleem aanpakt maar elders nieuwe problemen creëert (denk aan voorstellen zoals “te veel immigranten / bouw een muur”). Volhardend in de voordelen, in plaats van kortzichtige snelle oplossingen. Goed ontvangen zijn. De beste oplossing ter wereld is nutteloos als deze niet wordt begrepen en uiteindelijk wordt verworpen door de relevante belanghebbenden.

Why do we need creativity in politics?

Hoe kunnen we politieke creativiteit bewekstelligen?

De 7 stadia van creativiteit in politiek – Hoe collectieve creativiteit uitlokken?

In zijn “handboek van politieke creativiteit” heeft Stephen Boucher 23 casestudy’s beoordeeld die verschillende manieren illustreren om een creatief proces op het gebied van publieke zaken te bevorderen. Elke casestudy bewijst dat er enorme creativiteit is in het politieke veld op alle niveaus van de overheid, ondanks veel obstakels. Echter, die creativiteit komt te vaak tot stand ondanks het politieke systeem, niet dankzij het systeem zoals het momenteel bestaat.

De 22 casestudy’s gepresenteerd in het handboek hebben vijf belangrijke stappen gemeen die gevolgd moeten worden om betere resultaten te bereiken, naast de ideeënfase die slechts één van de vijf stappen is.

Het verduidelijken van het probleem en overeenstemming bereiken over de definitie van het probleem. Te vaak haasten de verschillende belanghebbenden zich om mogelijke oplossingen te bespreken en blijven vastzitten in ideologische standpunten, zonder het probleem goed gedefinieerd te hebben, hoe het zich verhoudt tot andere kwesties, wat de verschillende dimensies zijn, enzovoort.
De ideeënfase. Deze fase wordt meestal geassocieerd met het creatieve proces als geheel, maar het is slechts een onderdeel. Een brainstormsessie heeft nooit een sociale crisis opgelost. Deze fase omvat eerst het vermenigvuldigen van opties en vervolgens het selecteren van de beste uit deze vergrote pool van opties.
Het testen van ideeën, experimenteren, prototypen en, vooral, evalueren. De volgende stap is cruciaal, aangezien creatief zijn, vooral in de politiek, een hoge tolerantie voor risico en een minimale angst voor falen vereist. Creatieve ondernemers zijn niet bang om te falen, omdat falen een noodzakelijke voorwaarde is voor succes. Geen enkel idee, oplossing of businessmodel is perfect bij de start, en trial and error is de enige manier om vooruit te komen in een onzekere omgeving. Een belangrijke factor hier is de moed om kwetsbaar te zijn, want “kwetsbaarheid is de geboorteplaats van innovatie, creativiteit en verandering”.
Het verkrijgen van draagvlak voor de resulterende ideeën in de publieke arena. Veel “goede” ideeën zijn afgewezen door de betrokken belanghebbenden omdat een vocale minderheid of meerderheid van hen niet betrokken was bij de ontwikkeling ervan, of er niet mee instemde. Deze fase zou in feite parallel aan de andere vier fases moeten verlopen.
Het opschalen van de nieuw ontwikkelde oplossingen. Zodra een gemeenschap het eens is over het probleem, over nieuwe oplossingen om het aan te pakken, de noodzaak ervan heeft geaccepteerd en ze heeft uitgeprobeerd (op lokaal niveau of voor een korte periode, enz.), is een cruciale voorwaarde voor innovatieve beleidsvorming de mogelijkheid om die oplossingen op grote schaal en voor langere tijd uit te rollen.

Net als bij de Creative Problem Solving (CPS) benadering, kunnen deze stappen worden verdeeld in een divergentie- en een convergentie-subfase, waarbij eerst opties worden vermenigvuldigd, en vervolgens worden geselecteerd. Wij geloven echter, in tegenstelling tot de vier stappen van CPS (verduidelijking, ideevorming, transformatie, implementatie), dat de transformatie- en implementatiefases moeten worden aangepast aan de specificiteit van politieke strijd, door rekening te houden met het cruciale belang van testen, communiceren en opschalen.

Bij elke van deze vijf stappen is een bewezen methode voor innovatie een “out of the box” mentaliteit. Een tweede voorwaarde voor creativiteit, die grotendeels ontbreekt in de politieke bubbel, is empathie. Studies hebben aangetoond dat creatieve mensen floreren in empathische omgevingen, omdat empathie bevorderlijk is voor creatief denken. Politiek daarentegen is te vaak een toxische, vijandige omgeving waar de sterkste persoon overleeft. Dit is contraproductief en een vergif voor creativiteit.

Tools en methoden die collectieve creativiteit teweegbrengen

De organisatiegebonden voorwaarden die creativiteit bevorderen.

Bij het bevorderen van collectieve creativiteit in een organisatie die complexe maatschappelijke problemen probeert aan te pakken – of het nu een overheidsinstelling, een NGO, een belangenorganisatie, een politieke partij of een andere organisatie is – zijn er enkele belangrijke principes die in gedachten moeten worden gehouden.

Ten eerste, zoals professor Teresa Amabile van de Harvard Business School heeft aangegeven, moet men ervoor zorgen dat het potentieel voor creativiteit niet wordt onderdrukt. Dit betekent dat drie belangrijke ingrediënten voor een creatieve mindset binnen een organisatie op elkaar moeten worden afgestemd: expertise – creatieve vaardigheden – motivatie (Harvard Business Review, sept.-okt. 1998).

Terwijl expertise iets is wat de meeste organisaties het gemakkelijkst koesteren en herkennen, worden creatieve vaardigheden steeds meer gezien als essentieel voor overheidsinstanties en andere bijdragen aan beleidsvorming. Dit verklaart de belangstelling voor benaderingen zoals design thinking, sinds de pioniersinspanningen van IDEO in de VS of Christian Bason’s MindLab in Denemarken, het voormalige Deense overheidsinnovatiecentrum (2007-2014).

Wat moeilijker te bevorderen is, is het juiste niveau van motivatie dat de talenten van mensen en hun verlangen om hun beste ideeën bij te dragen, vrijmaakt. Hiervoor benadrukt Amabile het belang van het stellen van het juiste niveau van uitdagingen voor teamleden. Niet te moeilijk, maar ook niet te gemakkelijk.

Bovendien heeft professor Linda Hill, ook van de Harvard Business School, ontdekt dat innovatieve organisaties functioneren als gemeenschappen met drie belangrijke capaciteiten: creatieve wrijving, creatieve wendbaarheid en creatieve oplossing. Creatieve wrijving houdt in dat een ideeënmarkt wordt bevorderd door middel van actieve debatten en discussies. In plaats van verschillen te minimaliseren, versterken deze organisaties ze. Dit proces gaat verder dan traditioneel brainstormen, waarbij oordelen worden uitgesteld. In plaats daarvan moedigen ze verhitte, maar constructieve discussies aan om een breed scala aan alternatieven te genereren.

Motivatie gaat zeker niet alleen over het stimuleren van uitdagingen en positieve versterking. Het gaat ook om eerlijke gesprekken. Hill benadrukt het belang van wrijving, wat ze definieert als “het vermogen om ideeën te genereren door middel van discussie en debat”. Creatieve wrijving wordt versterkt door creatieve wendbaarheid, “het vermogen om te testen en te experimenteren door snel te handelen, reflecteren en aanpassen”. En tot slot, wrijving en wendbaarheid hebben creatieve oplossingen nodig, “het vermogen om integrerende beslissingen te nemen die verschillende of zelfs tegenovergestelde ideeën combineren”.

4o mini

1801

Specifieke teamgerichte methoden die we gebruiken om creativiteit te bevorderen

Conclusie

Hoe kunnen we onze instituties en politieke cultuur hervormen om creativiteit centraal te stellen in de politiek?

Collectieve creativiteit en intelligentie kunnen bewust worden aangewend. Echter, om het hele politieke systeem te veranderen zodat het meer bevorderend is voor het stimuleren, ondersteunen en verspreiden van creativiteit, moet er meer gedaan worden op structureel niveau om een constructieve operationele omgeving voor creatieve beleidsmakers te bevorderen. Bij Dreamocracy bevelen we de volgende 6 hervormingen aan.

Maak creativiteit en politieke innovatie een prioriteit. Denk “Liberté, égalité, fraternité, créativité”! Creativiteit centraal stellen in ons politieke systeem is veel meer dan een techniek van het “nieuwe New Public Management”. Het is een tegengif voor populisme en voor het wantrouwen van mensen in democratisch bestuur.
Erken de complexiteit en ontwikkel de tools om deze te omarmen. Beleidsmakers, over het algemeen, vermijden complexe boodschappen. Dit is begrijpelijk. Echter, in een complexe, VUCA-wereld, moeten we holistische oplossingen vinden die specifieke kwesties, geografische gebieden en actoren overstijgen. Creativiteit kan helpen om betere oplossingen te bedenken, als we durven af te wijken van simplistische redeneringen en boodschappen.
Betrek relevante belanghebbenden met behulp van de opgedane ervaring in effectieve technieken voor participatieve democratie.
Onderwijs creativiteit aan ambtenaren en publieke leiders.
Organiseer de Staat en instituties als een katalysator voor creativiteit in de samenleving.
Gebruik creativiteit om de politiek aantrekkelijker te maken.